Biliyor,
görüyor ve duyuyor olmanın hafifliği mi, yoksa farklı dünyaların özlemi mi,
içimizdeki karmaşanın nedeni? Ya da Shakespeare'in Troilus ile Cressida
trajedisinde söylediği gibi, bir geride kalma korkusu mu? Bana kalırsa, "öyle düz, öyle dar bir yolu" tercih etmemizdir, nedeni!
"Önündeki yolu tut;
Zira onur öyle düz, öyle dar bir yoldan gider ki,
Kişi ancak onunla omuz omuza yürüyebilir.
Öyleyse bu yolu tut, çünkü taklidin birbirini izleyen
Binlerce oğlu vardır. Gelen dalgalar gibi,
Yol verirsen bunlara, ya da çekilirsen yana;
Hepsi seni geçer gider,
En geride kalırsın."*
*Shakespeare's Troilus ve Cressida
Karnavalesk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder